این بار محققان این موضوع تا اندازهای خالهزنکی را برای مطالعه انتخاب کردهاند و به نتایج جالبی هم رسیدهاند. آنها میگویند بین این دو طرف، تفاوت محسوسی وجود دارد و برنده این مسابقه، طرف مادری است.
به گزارش بیبیسی، در این مطالعه که به طور مشترک توسط محققان انگلیسی و هلندی انجام شده، اولیها در دانشگاه نیوکاسل و دومیها در دانشگاه آنتورپ، ابتدا پرسشنامهای به هر دو طرف دادند تا متوجه شوند که هر کدام چند بار در هفته سراغی از نوههایشان میگیرند. آنها در این پرسشنامه، عوامل گوناگون موثر بر میزان دفعات بازدید پدر و مادربزرگها از نوهها را هم در نظر گرفتند؛ عواملی مانند فاصله منزل نوه و پدر و مادربزرگ.
تیجه این شد که حتی در فاصله مساوی هم، طرف مادری بیشتر خانه نوه میرود. به عنوان مثال، وقتی فاصله این 2 منزل از همدیگر، چیزی حدود 30 کیلومتر است، 30 درصد مادر مادرها و 25 درصد پدر مادرها، هر روز یا هفتهای چند بار این فاصله را طی میکردند و برای دیدن نوه دختریشان، خانه آنها میرفتند. در حالی که این رقم، برای همین فاصله، برای طرف پدری، متفاوت بود. نظرخواهیها نشان داد که تنها 15 درصد پدر و مادر پدر بچه، این قدر به نوهشان میرسیدند. نکته جالب توجه این که حتی بعد از طلاق پدر و مادر، باز هم گرایش نوه به طرف مادری بیشتر از طرف پدری بود.
به این نتایج، نباید تنها از جنبه رقابتهای خانوادگی نگاه کرد. در واقع انجام چنین مطالعاتی، میتواند نقش پدر و مادربزرگها و رابطه آنها با نوهها را بهتر نشان دهد. از طرفی، توجیه این محققان، در مورد نتایج به دست آمده، نشان میدهد که این نتایج به نوعی انعکاسی از رابطه بین والدین کودک و کودک هم هست.
این محققان، که گزارش مطالعهشان را در نشریه «روانشناسی تکاملی» چاپ کردهاند، میگویند تجربه مادری، یک تجربه کامل و اساسی است که زندگی و طرز نگرش یک زن را به دنیای اطراف تغییر میدهد. این تغییر اساسی، موجب میشود که برنامهریزیها، حساسیتها و نگرانیهای او هم، با ورود یک فرزند به زندگی، به شدت تحت تاثیر قرار گیرد.
این تغییرات، طبعا به پدر و مادر این زن هم منتقل میشود و آنها را هم به تکاپو وامیدارد و احتمالا باعث رفتوآمد بیشتر آنها به خانه نوهشان میشود. در حالی که معمولا چنین تغییرات گستردهای در یک مرد، پس از به دنیا آمدن فرزندش و پدر شدن، اتفاق نمیافتد.
لبته نه این که هیچ تغییری اتفاق نیفتد، اما بررسیها نشان میدهد میزان تغییرات هورمونی به وجود آمده در مردان، پس از پدر شدن، در مقایسه با مادران بسیار اندک است.
شاید این تفاوتهای هورمونشی بتواند این تفاوت بین پدر و مادربزرگهای دوطرف را توجیه کند و شاید هم بعدها، بررسیهای بیشتر، نتایج دیگری به همراه داشته باشد.